تأثیر درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر افسردگی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن: پی گیری چهار ماهه

سابقه و هدف: پژوهش های متعدد حاکی از این است که افسردگی به عنوان یک عامل خطر اساسی قابل تغییر در تداوم کمردرد نقش دارد. این پژوهش با هدف بررسی اثر درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش افسردگی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن انجام گرفت.   مواد و روش ها: در یک بررسی آزمایشی با پیش آزمون، پی آزمون و پی گیری با گروه شاهد، تعداد 35 بیمار با تشخیص کمردرد مزمن از مراکز درمانی مناطق 1، 2 و 3 شهر تهران به صورت تصادفی در دست رس انتخاب شده اند و نیز به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد گماشته شدند. آزمودنی های سه گروه، خرده مقیاس افسردگی مقیاس های افسردگی، اضطراب و استرس ( dass ) را در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری تکمیل کردند. درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی طی 8 جلسه یک بار در هفته بر روی گروه های آزمایش اجرا شد.   یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی باعث کاهش معنادار نمرات میانگین افسردگی گروه های آزمایش در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0 p< ).   نتیجه گیری: طبق نتایج این پژوهش، درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی روش مؤثری برای کاهش افسردگی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن است.